Voor goed besluitvorming om een probleem op te lossen heb je goede alternatieven nodig die het probleem kunnen oplossen. Om te kunnen inschatten welk alternatief het probleem het beste gaat oplossen moet je grip hebben op de werking ervn in de toekomst. Grip op de toekomst is – zo mogelijk – te verkrijgen middels scenario’s. Zover niets nieuws.
Meestal, echter, hebben besluitvormers geen heldere scenario’s voor ogen wanneer ze beslissen. Te veel gedoe, te lang proces. Intuïtie heerst!
Verhalen kunnen een uitkomst bieden. Er zijn vele voorbeelden van (science) fiction verhalen die een toekomstscenario in zich hebben. Jules Verne voorspelde, en vertelde. Aldous Huxley. George Orwell. En ook van bedrijven die zich erdoor laten inspireren. Apple en Orwell. Google en Star Trek. De nieuwe TV serie Minority Report (ja, met de film als uitgangspunt) voorspelt technologische ontwikkelingen: MIT werkte er aan mee. Minority Report en Leap Motion. Alle verhalen over ruimtereizen en SpaceX. Het gaat mij er niet om dat verhalen beter de toekomst voorspellen dan andere vormen van proza: er zijn zeer vele (science) fiction verhalen die de plank volledig missloegen. Waar het mij om gaat is het verhalende van verhalen. De overtuigingskracht, inspiratie ervan en ook het gemakkelijker in herinnering roepen ervan, dat kan gebruikt worden om besluitvorming te verbeteren.
Wat nu als we verhalen maken van onze scenario’s. En die aan onze managers geven als tools te gebuiken bij besluitvorming?
